Στην αρχή του Οκτώβρη του 1922, ένας νεαρός Τούρκος αξιωματικός
που ονομάζονταν Kemaleddin πήγε στο λιμάνι μιας εγκαταλειμμένης
παραθαλάσσιας πόλης του Αιγαίου και πρόσφερε έναν συναισθηματικό
αποχαιρετισμό σε μια απελπισμένη Ελληνίδα. Όπως το έκανε,
μουρμούρισε το όνομα μιας από τις αδερφές του που είχε σκοτωθεί
πρόσφατα από τον ελληνικό στρατό στη πατρίδα του την Μπούρσα.
Υποσχέθηκε στην Ελληνίδα, την Αγάπη, πως θα έκανε ότι μπορούσε για
να εξασφαλίσει την ασφάλεια του δεκαοχτάχρονου αδελφού της, του
Ηλία, που ήταν ένας από τους 3000 Έλλην