Xoaquín Lorenzo dende os ollos de Xabier Varela
close
Era Varela adolescente cando Xoaquín María Perfecto Lorenzo Fernández morría. O persoeiro máis novo da Xeración Nós pecha a serie “Os retratos de Nós” e o imaxinativo artista fíxolle un retrato parlante. Baseándose nun coñecido posado seu, xa de vello, sentado e cun forte contraste de luz, traxeado e con garabata negra, gafas grandes e serio. Debuxado o rostro Xabier Varela trátao como parte dunha idea centrada en amosar o seu campo de traballo etnográfico. Parte da madeira como soporte, pois “formaba parte de moitos dos seus traballos, ás veces facendo mesmo maquetas”, e cunha técnica mixta aplícalle cor branca a modo de acentos cromáticos, destacando medio colo da camisa e o carro de bois en silueta, traballo-icona de Lorenzo de 1926 co que ingresou no Seminario de Estudos Galegos, base de “O carro e o home”, curtametraxe de Tony Román que sonorizaría Eloy Lozano. E ademais un xugo, unha cunca e unha fouciña, alusivos ao traballo e a casa, e relacionados coa técnica dos esgrafiados decorativos das súas fachadas. Todo un xeito plástico dende a acuarela, operando aquí a táboa como naquela o papel. Engade ademais a cor negra con pincel na procura da versatilidade expresiva.