liberaldemocracy.info
ملکی مردِ اخلاق بود، یعنی می‌گفت که اگر سیاست با اخلاق همراه نباشد به جهّنم‌های بی‌بازگشت منتهی خواهد شد، نامۀ اندوه‌بار ملکی به عبدالحسین نوشین تأکیدی بر این «رُجحان اخلاق بر سیاست و ایدئولوژی» است. به‌عبارت‌دیگر، نوعی «وظیفه‌گرائی کانتی» در عمل به اخلاق -بدون توقع یا تأمّل به پیامدهای آن برای نفع شخصی- از مشخّصات خلیل ملکی بود. نکتۀ جالب در این «اخلاق‌گرائی» تأکید ملکی بر نوعی «مروّت» و «جوانمردی» است که یادآورِ سُنّتِ عیّاران در فرهنگ باستانیِ ایران می‌باشد. نظرِ دکتر کاتوزیان: «خلیل ملکی در تمام زندگی‌اش دروغ نگفته بود».